Anne

Gebeliğim bir sürü endişenin hakim olduğu bir süreçti. İlk bebeğin bakım heyecanı, sağlıklı olması, yeterli olabilir miyim sorusu, bir sürü kitap okuması annelik öğrenmesi, çocuk nasıl yetiştirilir kitapları (Şermin çarkacı kitapları ki tavsiye ederim bu kadına hayranım ilerideki halim bu olabilir 😊adem güneş kitaplarıda diğer türden tavsiye edeceğim kitaplardır) 

iyi beslenme,egzersiz,

huzurlu ortam (klasik müzik dinleme) eşimin görevi nedeniyle evde aylarca yalnız başıma kalma, korkarak uyanma, Doğum öykülerini dinleme vs...

9 ayım bulantısıyla kilosuyla bel ağrısı sırt ağrısıyla uğraştığım, sonrasında 24 saat Suni sancı aldığım ancak amniyon sıvı azalmasıyla sezaryana girdiğim bir süreçti.

Bunlarla geçirdiğim dönemin sonunda meğerse dünyada hiçbirşeyin öneminin olmacağını benin dünyam dediğimin aslında bebeğim olacağını nerden bilebilirdim... Dünyam benim...

Annemin Anne olmadan anlamazsın bi bebeğin olsun seninle ozaman görüşürüz dediği... of ama sende abartıyorsun ama diye devam ettiği o güne gelmiş bulunmaktayım. Evet anca başıma gelince anladım anne olmayı. Bambaşka bir hismiş ,sevginin duygunun huzurun taa ötesiymiş. Fedakarlık, cefakarlık neymiş Candan öte can varmış oda evlatmış...

Ona zarar gelmesin bana gelsin dediğim varlığım...

Kokusuna doyamadığım kıymetlim...

Sana baktıkça sebepsiz ağlamalı halllerim daha güçlü olmam gerektiğini hatırlatıyor  seni daha çok sevebileyim sana daha çok doyabileyim kokunu içime daha çok çekebileyim ohhh missss kokulum içime bir daha çektim o güzel kokunu....

Annelik duygusunu bana yaşatan can kızım 

Ömrüm var oldukça seveceğim seni...

Gözde Yıldırım akyüz